Od powagi po pop. Na Famie mieszają się gatunki, a kolejne wydarzenia specjalne Festiwalu Fama znajdą zwieńczenie w Koncercie Finałowym, dzięki któremu dowiemy się, że… wszystko już było.

LABORATORIUM MUZYKI

Wykonawcy:
Baltic Neopolis Orchestra z towarzyszeniem studentów Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina
Adam Klocek – wiolonczela
Tomasz Tomaszewski – koncertmistrz

Program:
Paweł Łukaszewski – Sinfonietta
Adam Klocek – Cello concerto
Mikołaj Górecki – Divertimento na orkiestrę smyczkową

Koncert realizowany  w  ramach  cyklu „Rozwijamy Region w Dobrym Tonie”.

ADAM KLOCEK – Dyrygent, wiolonczelista i kompozytor, określony przez Krzysztofa Pendereckiego jako „jeden z najbardziej obiecujących dyrygentów młodszej generacji”. Jest dyrektorem Filharmonii Kaliskiej oraz dyrektorem artystycznym Filharmonii Częstochowskiej, orkiestry Młoda Polska Filharmonia i Multimedia Amber Road Festiwal. Jako adiunkt wykłada w Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest autorem muzyki kameralnej, symfonicznej, filmowej. W roku 2008 został uhonorowany członkostwem honorowym Związku Kompozytorów Rosyjskich. Jako dziesięciolatek zadyrygował po raz pierwszy orkiestrą warszawskiej szkoły muzycznej z ulicy Miodowej. Zaraz potem wystąpił obok mistrza Jerzego Maksymiuka, dyrygując orkiestrami filharmonicznymi i studenckimi (m.in. w Filharmonii Bałtyckiej oraz Filharmonii Krakowskiej). Głównym nurtem rozwoju artysty stała się jednak kariera wiolonczelowa. Jako laureat licznych konkursów wiolonczelowych m.in. w Poznaniu, Kolonii, Monachium i Nowym Jorku, oraz nagród i stypendiów, występuje w liczących się ośrodkach muzycznych. Plany koncertowe ostatnich lat objęły m.in. zaproszenie do udziału w pierwszym wykonaniu pod batutą kompozytora „Concerto grosso” Krzysztofa Pendereckiego, udział w festiwalu Europalia, inauguracji VIII Forum Lutosławskiego w Filharmonii Narodowej, tournee w USA i Japonii. Za premierowe nagranie „Concerto Grosso” z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą Antoniego Wita artysta otrzymał w 2002 roku Fryderyka. W styczniu 2003 wystąpił w galowym koncercie inaugurującym Rok Krzysztofa Pendereckiego w Filharmonii Narodowej. We wrześniu 2004 dokonał wraz z Sinfonia Varsovia prawykonania napisanego dla niego Koncertu wiolonczelowego Krzesimira Dębskiego. Wraz z Leszkiem Możdżerem występował w duecie, określonym przez BBC jako „sensational”, którego płyta została bestsellerem roku 2005, a obaj artyści jako jedyni reprezentanci świata muzyki klasycznej wystąpili podczas galowego koncertu urodzinowego TVP Kultura. Gra na instrumencie Antonio Stadivariego z roku 1717.

BALTIC NEOPOLIS ORCHESTRA – Smyczkowa orkiestra kameralna, powstała w 2008 roku z inicjatywy młodych szczecińskich artystów. Od tego czasu orkiestra koncertowała dziesiątki razy, realizując zarówno własne cykle, jak i współuczestnicząc w zewnętrznych projektach artystycznych. Doceniana w Polsce i Europie Baltic Neopolis Orchestra wciąż szuka nowych pól muzycznych inspiracji. Współpracuje z cenionymi kompozytorami i artystami, między innymi: Krzysztofem Pendereckim, Krzysztofem Meyerem, Piotrem Mossem, Pawłem Łukaszewskim, Mikołajem Góreckim, Danielem Stabrawą, Vaskiem Vassilevem, Bernardem Le Monnierem, Richardem Galliano. Od stycznia 2013 roku funkcję dyrektora artystycznego Orkiestry pełni światowej sławy skrzypek, koncertmistrz Deutsche Oper w Berlinie, profesor Tomasz Tomaszewski. Orkiestra – dzięki pasji i zaangażowaniu – tworzy część najbardziej prestiżowej, a jednocześnie niepowtarzalnej i nowoczesnej oferty kulturalnej. Ponadto wciąż zaskakuje otwartością na formy współpracy artystycznej i wielowymiarowością swoich koncertów. | www.facebook.com/BalticNeopolisOrchestra

W świnoujskim koncercie Baltic Neopolis Orchestra pojawi się w bogatym rozszerzonym składzie, z towarzyszeniem ośmiu studentów UNIWERSYTETU MUZYCZNEGO FRYDERYKA CHOPINA W WARSZAWIE. W roli koncertmistrza wystąpi TOMASZ TOMASZEWSKI.

Projekt realizowany jest przy udziale środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Zachodniopomorskiego na lata 2007-2013.

MARCIN MASECKI – pianino, MIKOŁAJ PAŁOSZ – wiolonczela | Sonaty gambowe J.S. Bacha

Pałosz i Masecki mają za sobą współpracę przy kilku projektach. Wspólnie poprowadzili inwazyjną instalację muzyczną w Muzeum Chopina podczas Nocy Muzeów 2013, razem z Dagną Sadkowską grali tria fortepianowe Beethovena, oraz brali udział w projekcie Michała Górczyńskiego „Tsugreytndik zikh tsu tantsn”. Tym razem spotykają się w repertuarze wielkiego Boga europejskiej muzyki klasycznej Jana Sebastiana Bacha. Jego trzy Sonaty Gambowe zostały pomyślane na Violę da Gambę (połączenie wiolonczeli z gitarą) i klawesyn. Są to utwory kameralne, pisane z myślą o muzykowaniu domowym, przy kominku i herbatce.

MARCIN MASECKI – Warszawiak, pianista, kompozytor, absolwent prestiżowej Berklee College of Music w Bostonie, laureat wielu nagród, w tym pierwszego miejsca na Międzynarodowym Konkursie Pianistów Jazzowych w Moskwie 2005, oraz Grand Prix w Jazz Hoeilaart’98 w Bruskeli z zespołem Alchemik. Prowadzi, bądź jest członkiem niezwykle różnorodnej ilość projektów o szerokim zasięgu stylistycznym. Kreatywnie przekracza granice między poszczególnymi gatunkami oraz między tak zwaną sztuką wysoką i niską. Obecnie jest członkiem międzynarodowego zespołu rockowego Paristetris, prowadzi sekstet jazzowy Profesjonalizm oraz 10-osobową orkiestrę dętą Polonezy – grającą polonezy własnego autorstwa. Jest też dyrektorem artystycznym pierwszej edycji WORu – Warszawska Orkiestra Rozrywkowa, 18-osobowy big band złożony z warszawskich muzyków pochodzących z różnych środowisk muzycznych. Jego równoległą pasją jest muzyka klasyczna, którą prezentuje w nieortodoksyjny sposób i najczęściej również w nieortodoksyjnych miejscach. Gra najczęściej jak tylko może na swoim spersonalizowanym 6-oktawowym pianinku i stara się w swoich interpretacjach ożywić dość już skostniałe pomniki kultury europejskiej. Tak na przykład pierwsza płyta z tego gatunku “Die Kunst der Fuge” J.S. Bacha została zagrana na tradycyjnym fortepianie ale za to nagrana na stary dyktafon kasetowy. Współpracuje/ował z wieloma artystami m.in. Raphael Rogiński, Tomasz Stańko, Macio Moretti, Pink Freud, Muzykoterapia, Michał Górczyński, Niewinni Czarodzieje, Piotr Orzechowski, Waglewski/Fisz/Emade, TAQ, Ziv Ravitz, Wacław Zimpel, Tomasz Pokrzywiński, Candelaria Saenz Valiente oraz Pictorial Candi. W 2013 Arysta został uhonorowany dwiema nagrodami: Mateuszem Trójki oraz Paszportem Polityki w kategorii Muzyka Rozrywkowa. Mieszka w Warszawie i w Buenos Aires. | www.marcinmasecki.com  

MIKOŁAJ PAŁOSZ – Niezależny wiolonczelista, wykonawca muzyki współczesnej i improwizator. Absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w klasie Kazimierza Michalika i Andrzeja Bauera. Jest zdobywcą nagród na konkursach muzycznych w tym Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej im. K. Pendereckiego w Krakowie i Konkursu Wiolonczelowego im. Lutosławskiego w Warszawie. Występuje regularnie na festiwalu Warszawska Jesień. Jest członkiem holenderskiego zespołu Cello Octet Amsterdam i warszawskiej grupy Cellonet. Jego solowa płyta Cellovator z kompozycjami współczesnymi i improwizacjami ukazała się w 2008 r. nakładem wydawnictwa DUX. | www.mikolajpalosz.com  

VOŁOSI

Zespół wyznaczający na polskiej scenie muzycznej zupełnie nową jakość. Ten improwizujący kwintet smyczkowy swoje charakterystyczne brzmienie zawdzięcza współpracy muzyków klasycznych z ludowymi. Efekt końcowy nie mieści się jednak w kategorii popularnej muzyki folk. Jest on znacznie bliższy chopinowskiej idei nadania muzyce tradycyjnej znamion sztuki wysokiej. W zespole zderzają się dwa muzyczne światy. Po jednej stronie stoją muzycy klasyczni, bracia Krzysztof i Stanisław Lasoniowie. Instrumentaliści, związani z katowicką Akademią Muzyczną, którzy zawsze marzyli o improwizacji i którzy ponad wszystko ukochali ludowość wraz z jej spontanicznością, witalnością i pięknem. Z drugiej strony mamy górali, ale górali wybitnych. Prym, sekund i bas – wszystkie najwyższej próby. To muzyka samouków, ale bynajmniej nie muzyka amatorska. Brzmią oni czasem jakby pochodzili z Nowego Orleanu. Mają w sobie to coś, co zainspirowało świat sto lat temu, kiedy powstawał jazz. Coś, co najlepiej charakteryzuje angielskie słowo „drive”. Zbigniew Michałek, Jan Kaczmarzyk i Robert Waszut wnoszą do zespołu nutę karpacką, a z nią mnogość muzycznych ekspresji.

Na przepięknych beskidzkich szczytach w towarzystwie nieograniczonych przestrzeni nastąpiło owo spotkanie, które ewoluuje po dziś dzień. Z tego zderzenia zrodziła się nowa jakość, którą Krzysztof Lasoń nazywa „elementem podróży”, który „zawiera w sobie fragmenty kultur napotykanych po drodze. Na jej końcu bagaż jest tak bogaty, że starczyłoby pomysłów do końca życia.” Wołosi to jeden z najlepszych, polskich zespołów ludowych.

Potwierdzają to najwyższe laury w prawie wszystkich polskich konkursach i festiwalach muzyki etnicznej. Podczas festiwalu Polskiego Radia Nowa Tradycja 2010 zespół zdobył wszystkie nagrody regulaminowe i pozaregulaminowe. W roku 2011 powtórzył swój sukces, otrzymując Grand Prix “Svetozar Stracina” podczas International Folk Competition, organizowanego w Bratysławie przez Europejską Unię Nadawców EBU. W tym samy roku Vołosi zagrali w Gruzińskiej Filharmonii Narodowej w Tbilisi. W czerwcu 2012 głosami krytyków płyta „Vołosi” znalazła się w Top 20 World Music Charts Europe, plebiscycie europejskich stacji radiowych. O grupie napisano wówczas: „Vołosi to kwintet smyczkowy o zadziwiającej wirtuozerii, który stwarza magiczne połączenie klasyki i tradycyjnego folku karpackiego, wzmocnione melancholią i smakiem Europy Wschodniej.” Za swą działalność na rzecz popularyzacji folkloru, Jan Kaczmarzyk został uhonorowany prestiżową nagrodą Oskara Kolberga. Zespół koncertował w całej niemal Europie, Maroku, Indiach, Nepalu i Cejlonie. Koncerty zespołu są zawsze gorąco przyjmowane przez publiczność. Jest w ich grze spontaniczna ekspresja, słowiańska, romantyczna tęsknota za pięknem, gorąca, bałkańska żywiołowość oraz erupcja energii, płynąca z radości muzykowania. Muzycy docierają do głębokich pokładów ludzkiej duszy, poszukują pierwotnej siły, która pchnęła człowieka do układania melodii oraz proponują słuchaczom dźwiękową zabawę: improwizację na pograniczu świata muzyki klasycznej i ludowej.

Skład: Krzysztof Lasoń – skrzypce, Stanisław Lasoń – wiolonczela, Zbigniew Michałek – skrzypce, okaryna, fujarki, dudy, cymbały, Jan Kaczmarzyk – skrzypce, altówka, kontrabas, gajdy, piszczałki pasterskie, Robert Waszut – kontrabas | www.facebook.com/volosi  
        
SKUBAS

Skubas to artysta niepokorny, zadziorny i nieokrzesany. Ciągnie się za nim legenda rockandrollowego łobuza. Koncerty Skubasa to jednocześnie wulkan energii, ale też potężna dawka melancholii skrywanej pod maską grunge’owego hałasu. Jego debiutancka płyta „Wilczełyko” okazała się jedną z najważniejszych płyt 2012 roku. W kolejnym roku był nominowany m.in. do Fryderyków w kategoriach Debiut Roku oraz Utwór Roku („Linoskoczek”). Wziął udział w nagraniu programu „Made In Polska” dla TVP2 oraz cyklu Otwarta Scena. Od wydania płyty zagrał już ponad 70 koncertów, w tym na tak ważnych scenach jak: Opener, Jarocin, Malta, Festiwal Filmu i Sztuki Dwa Brzegi w Kazimierzu Dolnym i Studiu im. Agnieszki Osieckiejm w PR3. Jesienią po raz kolejny odwiedził wszystkie największe polskie miasta podczas klubowej trasy koncertowej. Gotowy jest już materiał na drugą płytę. Premiera we wrześniu 2014. Pierwszy singiel: „Nie mam dla Ciebie Miłości” od kilku tygodni utrzymuje się na czołowych miejscach na trójkowej liście przebojów.

Muzyka Skubasa to gitarowe brzmienia o szczególnym klimacie, folkowym i mocno grunge’owym charakterze. W swoich autorskich kompozycjach łączy brudne, gitarowe riffy z niezwykłym głębokim wokalem, tworząc melodyjne piosenki, z prawdziwymi tekstami, które chwytają za serce. W produkcji Skubas postawił przede wszystkim na atmosferę i przestrzeń. „Wilczełyko” wypełnia lukę na polskiej scenie muzycznej i jest swoistym powrotem do prostoty i autentyczności. Wśród gości na płycie znaleźli się: EMADE, Wojtek Sobura, Julia Iwańska i Kev Fox. Za mix i mastering odpowiada Andrzej Smolik.

„Na pewno jedno z odkryć roku. Brakowało u nas takiej płyty” | Piotr Metz, „Wprost”
„Dobra polska płyta nie przejdzie niezauważona” | Bartek Chaciński, „Polifonia”

Skład: Skubas (Radosław Skubaja) – gitara, śpiew, Filip Jurczyszyn – bas, Wojtek Sobura – bębny, Maciej Starnawski – gitara, wokal, Wojtek Makowski – gitara | www.facebook.com/SkubasMusic  

ZESPÓŁ DZIEWCZYNY

Zespół powstał w 2008 roku, początkowo jako duet: Anna Karamon i Aleksandra Nowak (poznały się na festiwalu Fama!), przy akompaniamencie charyzmatycznego gitarzysty – Krzysztofa Łochowicza. W tym składzie po licznych sukcesach (Nagroda Grand Prix przyznana przez TVP S.A. im. Agnieszki Osieckiej za Największą Osobowość Festiwalu Spotkania Zamkowe 2008, nagroda Festiwalu Piosenki Studenckiej, liczne nagrody publiczności) do tria dołączyli: Maciej Matysiak na kontrabasie, Artur Lipiński na bębnach, Bogusz Wekka na przeszkadzajkach.

Od tego momentu (2009) już jako „zespół Dziewczyny” grupa rozpoczęła pracę nad materiałem. W maju 2009 zespół dwukrotnie wygrał program Hit Generator (TVP 2) odnosząc spektakularny sukces i zdobywając duże poparcie publiczności zarówno publiczności jak i jurorów. Piosenka „Cash box” została zakwalifikowana do Krajowego Finału Eurowizji 2010 roku.

Debiutancka płyta zespołu Dziewczyny „Dziewczyny z sąsiedztwa” ukazała się 8 marca 2010, znalazło się na niej 11 w pełni autorskich utworów. Album zebrał bardzo dobre recenzje w mediach. Wojciech Mann w Polityce napisał: „Dziewczyny wraz dopełniającymi grupę muzykami bawią się na swojej debiutanckiej płycie bluesem, jazzem, rock and rollem. Robią to na wysokim, profesjonalnym poziomie i z prawdziwym wdziękiem.” Płyta spotkała się również z ciepłym przyjęciem fanów. Zespół ma na koncie 4 teledyski (do piosenek Chimera, A gdyby tak, Cash box, Nie ma zimy w nas), wszystkie zrealizowane przez znanego i cenionego reżysera klipów – Jacka Kościuszko.

Po premierze płyty zespół zaczyna koncertować, dając liczne występy również w ogólnopolskich mediach. Koniec 2010 roku to prestiżowy występ w radiowej Trójce na benefisie Wojciecha Manna. Wraz z początkiem 2011 roku zespół Dziewczyny zaczyna pracę nad nowym albumem oraz bierze udział w programie TVN XFactor. Ania i Ola docierają o finałowej piątki w programach na żywo i zaskarbiają sobie ogromną sympatię publiczności. W czerwcu 2011 ukazała się edycja specjalna debiutanckiego albumu zespołu Dziewczyny „Dziewczyny z sąsiedztwa”. Płytę promował singiel „Jesteś moim ideałem”. Rok 2012 i 2013 to liczne koncerty oraz praca nad nowym albumem, który ma ukazać się w 2014 roku.

Skład: Ania Karamon, Aleksandra Nowak, Kacper Stolarczyk, Bogusz Wekka, Artur Lipiński, Maciek Matysiak | www.zespoldziewczyny.pl  

KONCERT FINAŁOWY

reżyseria: Grzegorz Dolniak
kierownictwo muzyczne: Marek Pędziwiatr

Część 1: WSZYSTKO JUŻ BYŁO – uczestnicy Famy

„Wszystko już było – rzekł Ben Akiba / A gdy nie było – śniło się chyba / Trzeźwi, urżnięci i rak i ryba / A świat się w kółko kręci, świat się w kółko kręci”

Wszystko już było – jak mówią słowa piosenki kabaretu Olgi Lipińskiej. Odkąd człowiek zaczął świadomie tworzyć minęło tak wiele czasu, że niezwykle trudno uniknąć plagiatu czy zwykłej repetycji, najczęściej nieświadomie. Gdzie kończy się inspiracja, a zaczyna zwykły plagiat? Jak sterować weną, aby wizja artysty nie była tylko przekształceniem istniejącego już dzieła? Jak być oryginalnym w świecie pełnym oryginałów?

Idąc za słowami francuskiego reżysera i scenarzysty Jean-Luc Godard’a, który rzecze, że nie chodzi o to, co skądś zabierasz – chodzi o to, gdzie zabierasz, zabierzemy to co najlepsze na 44. FAMIE we wspólną podróż po brudnopisie artysty pełnym zapisków z twórczych uniesień i dylematów. Brudnopisie ciskanym ze złością w kąt, brudnopisie pokreślonym emocjonalną kreską, brudnopisie, z którego powyrywane kartki z nieudanymi wizjami zalegają za plecami twórcy. Bo czy może być coś gorszego niż dowiedzieć się, że genialny pomysł, na który się wpadło, ktoś już kiedyś wymyślił? Nie, dlatego nawet nie oszukujemy się, że takiego koncertu nigdy wcześniej nie było. Pewnie był, ale niech liczy się to co tu i teraz!

Część 2: PODARUJ NAM TROCHĘ SŁOŃCA – koncert z udziałem EWY BEM

Jego celem jest przygotowanie piosenek w nowych aranżacjach. Koncert zostanie zrealizowany jako wydarzenie zamykające pracę sekcji wokalnej. Jej uczestnicy będą pracować pod okiem Anny Serafińskiej i Aleksandry Nowak. Debiutującym wokalistom i Ewie Bem towarzyszyć będzie zespół pod kierownictwem świnoujskiego pianisty Marka Pędziwiatra oraz sekcja dęta.

„Pierwsza dama polskiego jazzu” – w przypadku EWY BEM trudno uciec od tego określenia, jest ono bowiem trafne nie tylko ze względu na umiejętności wokalne, ale i nienaganne maniery estradowe artystki. Jako solistka zadebiutowała w 1970 roku z kwartetem Zbigniewa Seiferta. Dwa lata później zdobyła I nagrodę w konkursie wokalistów jazzowych w Lublinie. Jest obok Aleksandra Bema i Andrzeja Ibka współtwórczynią zespołu Bemibek. Ta nietypowa w muzyce polskiej formacja, czująca się równie dobrze w jazzie i muzyce pop, występowała na Jazz Jamboree 1971, dokonała licznych nagrań dla Polskiego Radia, koncertowała w kraju i zagranicą oraz zdobyła wiele prestiżowych nagród i wyróżnień (m.in. Jazz nad Odrą, Opole). Po zmianach personalnych grupa występowała w latach kolejnych jako Bemibem. Zespół wydał płytę „Bemowe frazy”. Zmieniła się także stylistyka zespołu, zmierzająca teraz coraz wyraźniej wokalistyką Ewy Bem do jazzu.

Wydarzenie ma zaprezentować publiczności muzykę z wczesnej fazy twórczości jednej z najwybitniejszych polskich wokalistek jazzowych Ewy Bem, zawartej na wydanej w 1974 roku płycie „Bemowe frazy”. Płyta ta jest oryginalnym osiągnięciem polskiej muzyki rozrywkowej, wyśmienitą mieszanką rocka, jazzu, bossa novy, soulu oraz dowodem na to, że polscy muzycy nie byli epigonami artystów zachodnich, ale równocześnie z twórcami tego okresu (Blood Sweat and Tears, Earth, Wind and Fire, Sevie Wonder) proponowali polskiej publiczności nowoczesną muzykę w najlepszym stylu i wirtuozowskim wykonaniu. Zastosowane w kompozycjach nieparzyste metrum, bogate aranżacje z udziałem sekcji dętej i smyczków oparły się próbie czasu i do dziś wydają się aktualne. | www.ewabem.pl